Ze werkt al bijna een kwart eeuw bij Philadelphia en is zeker niet van plan om te vertrekken. Leonie Roos (46), coördinerend begeleider bij De Koningshof in Alphen aan de Rijn, doet haar werk met veel plezier. ‘Het is leuk en vermoeiend. Je moet iedereen tevreden houden, cliënten, familie en vrijwilligers. Er komt veel bij kijken, maar ik doe het graag.’
Hoe lang werk je al in de zorg?
‘Contractueel was dat op 1 oktober 25 jaar. In het begin heb ik ook nog via een uitzendbureau gewerkt. Ik werkte toen met kinderen met een ernstige meervoudige beperking. Dat vond ik echt superleuk! Ik kon daar wel een contract krijgen, maar dat was niet naar mijn zin. De partner van een collega wees me op Philadelphia. Ik werk hier nu 24 jaar.’
Waarom heb je voor dit vak gekozen?
‘In havo 4 moest je een week lang stage lopen in de zorgsector. Een snuffelstage. Ik was 16 jaar en had geen idee wat ik wilde worden. De stage was bij een organisatie in het Westland. Het was een soort Center Parcs voor mensen met een beperking. Een terrein met woningen en allerlei voorzieningen, zoals een kapper en een fysiotherapeut. Ik kwam daar en wist meteen dat ik mijn roeping had gevonden. Wat ik die week allemaal zag en beleefde paste zo goed bij mij. Ik bleef dat schooljaar zitten en ging dus weer op snuffelstage. Dit keer mocht ik mijn voorkeur opgeven. Die ging uit naar een medisch kinderdagverblijf, voor kinderen met een beperking. Ik vond het weer geweldig.’
Wat maakt werken in de gehandicaptenzorg zo leuk?
‘Ik zou niet meer zonder ze kunnen. Als ik met vrienden of familie ergens ben, een dagje op stap, en ik zie iemand met een beperking dan wil ik daar meteen naartoe. Ik voel een bepaalde aantrekkingskracht. Dan zoek ik contact, even kletsen. Het is gewoon mijn hobby.
Soms denk ik weleens: had ik niet een ander beroep moeten kiezen? In mijn vrije tijd loop ik veel hard en daar post ik over op Instagram. Daar zie ik dan ook berichten van bijvoorbeeld stewardessen die de hele wereld overgaan. Er zijn zo veel dingen die je kunt doen. Maar toch blijf ik bij dit werk, met deze doelgroep. Het brengt me zoveel.’
Wat brengt het je? Waar haal je voldoening uit?
‘Het plezier dat we met elkaar hebben. Ik vind het geweldig als cliënten tegen mij zeggen: “doe eens niet zo gek!”. Als iedereen in een deuk ligt. Vrolijk zijn, blij zijn, lol maken met elkaar, daar geniet ik van.’
Welke uitdagingen kom je tegen in je werk?
‘Ik vind de omgang met social media wel een uitdaging. Cliënten kunnen op Facebook makkelijk in contact komen met mensen die verkeerde bedoelingen hebben. Het hele sociale gebeuren is lastig voor hen, maar ook voor ons. Wij hebben al moeite om elkaar te begrijpen, laat staan hoe dat voor hen moet zijn. Eigenlijk is elke dag een uitdaging. Het is leuk én vermoeiend. Je moet ook iedereen tevreden houden, cliënten, familie, vrijwilligers. En dan heb je nog alles wat je moet invullen op de computer. Er komt veel bij kijken, maar ik doe het graag.’
Hoe kijk jij naar de toekomst?
‘Positief natuurlijk! Ik blijf graag bij Philadelphia. Wel ben ik met een loopbaancoach aan het kijken of ik er nog iets bij kan doen. Ik ben op zoek naar iets meer uitdaging om het tot mijn 68e leuk te kunnen houden. Misschien iets bij HR of mensen helpen met het ECD, ik ben er nog niet helemaal uit. Maar bij Philadelphia kun je veel kanten op. Ik zoek nog even door.’