Hij werkte jarenlang in de sportwereld, tot Marco van de Water (53) na een uitstapje in de kinderopvang in mei dit jaar bij Philadelphia terechtkwam. Als manager zorg en begeleiding is hij betrokken bij drie woonlocaties in Lelystad, Zeewolde en Dronten. ‘Ik ervaar werkgeluk. Niks is te veel. Als dat gevoel niet weggaat, dan heb ik een goede switch gemaakt.’
Hoe kwam je bij Philadelphia terecht?
‘In een grijs verleden heb ik het CIOS gedaan, een sportopleiding. Hier volgde ik de specialisatie gehandicaptensport. Toen ik mijn diploma behaalde, was hier totaal geen werk in. Ik ging de sportschoolbranche in, gaf verschillende sportlessen en werkte daarna veertien jaar bij Sportbedrijf Lelystad in de rol van manager exploitatie. Een verbindende rol in de stad. Vier jaar geleden maakte ik de overstap naar de kinderopvang.
In die vier jaar werkte ik bij verschillende organisaties en in verschillende functies. Maar het paste niet bij mij. Wat wil ik dan wel? Daar ging ik naar op zoek. Toen kwam ik de vacature manager zorg en begeleiding bij Philadelphia tegen. Vooral de manier van werken, zelforganiserend, sprak me erg aan.’
Je bent nu een paar maanden bezig. Is het wat je ervan had verwacht?
‘Om te beginnen: ja, het is wat ik ervan had verwacht. Maar ik denk dat veel mensen die niet in deze sector werken, niet door hebben wat voor moois hier gebeurt. Hoe het werkt op een locatie. Hoe mensen worden begeleid. Hoe zeggenschap in elkaar zit. Het valt me op hoe gedreven collega’s zijn. En hoe ze dat overbrengen op bewoners, met zoveel liefde en passie. Echt geweldig. Ik krijg er weer kippenvel van.’
Het was dus een goede stap?
‘Voor nu denk ik van wel. Ik krijg energie van mijn werk en ervaar werkgeluk. Niks is te veel. Als dat gevoel niet weggaat, dan heb ik een goede switch gemaakt.’
Welke uitdagingen kom je tegen in je werk?
‘Die hebben vaak te maken met zelforganisatie. Philadelphia is hier een aantal jaar geleden mee gestart. Dat begin heb ik natuurlijk niet meegemaakt. Daardoor merk ik dat ik soms zoekende ben. Wanneer help ik als manager? Wanneer heb ik een meer coachende rol? En wanneer laat ik iets los? Ik denk dat ik vooral tijd nodig heb om hier meer mijn weg in te vinden.’
Wat zijn de momenten waarop je denkt: dit is waarom ik dit werk doe?
‘Eén keer in de week ben ik op een locatie. Laatst gaf een bewoner me een dikke knuffel. “Wat fijn dat je er bent!” Die warmte, daar doe ik het een week goed op. Dan kan er niet meer zoveel fout gaan. En ik vind het fijn als de teams tevreden zijn. Als ze waarderen wat ik doe.’
In de sportbranche was je veel bezig met innovatie. Speelt dat ook een rol in je werk als manager?
‘Innovatie speelt voor mij zeker een belangrijke rol. Dat ik collega’s stimuleer om hiermee aan de slag te gaan, gaat bijna vanzelf. Ik sla er gewoon op aan. Zo zie ik veel mogelijkheden in het gebruik van DigiContact. Zeker met de steeds krapper wordende arbeidsmarkt. Op mijn locaties zijn er al wel cliënten aangesloten bij DigiContact, maar ik denk dat hier nog veel winst te behalen valt.’
Hoe kijk je naar de toekomst?
‘Ik wil zorginhoudelijk gezien graag groeien. Zodat ik bijvoorbeeld in een crisissituatie nog beter mijn rol kan pakken. Ik heb niet de ambitie om nóg meer locaties aan te sturen. Die rol heb ik gehad in de kinderopvang, maar dat vond ik niet leuk. Ik was alleen maar bezig met beleid, terwijl ik juist plezier haal uit de dynamiek op de werkvloer. Zit ik hier nog tot aan mijn pensioen? Misschien wel. Als ik mijn drive en passie zoals ik die nu voel behoud, waarom niet?!’
In ‘Mijn Vak’ laten we iedere maand een collega aan het woord over zijn of haar vak. Over wat dit werk zo leuk en bijzonder maakt. Maar ook over de uitdagingen. Wil jij ook werken bij Philadelphia?