Ze waren zo rond de 80 jaar. Allebei een verstandelijke beperking, hij heel handig en zij heel klein. Hij maakte alle meubels op maat, zodat zij overal goed bij kon. Koken deden ze samen, zij schilde, sneed en deed alles in de pan, hij lette op wanneer het gaar was. Samen redden ze zich goed, maar wat als hij zou overlijden? Kon zij dan nog wel zelfstandig wonen? Gedragsdeskundigen Martine Scholten en Marjolein de Groot denken regelmatig mee over dit soort casussen, net als de andere ruim 100 gedragsdeskundigen binnen Philadelphia Zorg. 'En we zoeken er nog meer!'
Als gedragsdeskundige werk je op verschillende locaties binnen een regio en ondersteun je teams bij de begeleiding van cliënten door middel van beeldvorming, psycho-educatie en het geven van begeleidingsadviezen. Daarnaast doe je individuele trajecten waarbij diagnostiek, cognitieve gedragstherapie of EMDR nodig kunnen zijn. Martine: 'Een dag is nooit hetzelfde en je ontmoet veel verschillende mensen. Ik werk op locaties van Zorg & Wonen en Intensieve Zorg en ik doe ook de intake met cliënten voor dagbesteding. Daarnaast beoordelen Marjolein en ik als functionaris voor de Wet zorg en dwang of een cliënt onvrijwillige zorg mag krijgen. Mijn specialisatie is diagnostiek, want dat vind ik ongelooflijk boeiend. Zo hebben meer collega’s een specialisme. Als je iets niet weet, kun je altijd even bellen en overleggen.'
Marjolein vult aan: 'Ik geef ook nog trainingen en begeleid collega’s in het vak. Die afwisseling vind ik erg leuk. Als je binnenkomt bij Philadelphia begin je met werken op locaties, daarnaast kun je al snel je eigen projecten oppakken. Er wordt echt gekeken naar wat je kunt en wilt en er zijn veel mogelijkheden om door te leren. Ik zie dat als een positief verschil met andere organisaties.'
Vol hoofd
Als gedragsdeskundige bij Philadelphia heb je veel vrijheid en je werkt heel zelfstandig. Natuurlijk kun je altijd even sparren met collega’s en je krijgt begeleiding als je nieuw bent, maar je moet het leuk vinden om zelf initiatief te nemen.
Martine en Marjolein zijn het erover eens dat empathie de belangrijkste eigenschap is voor een gedragsdeskundige. Invoelen en meeleven, snappen dat een cliënt, net als jij, zo gewoon mogelijk wil leven. En dat het voor ouders soms lastig is om hun kind los te laten. Of dat begeleiders moeite hebben met bepaald gedrag. Martine vertelt: 'Er was een cliënt die altijd een vol hoofd had. Alcohol hielp om wat rust te krijgen. De begeleiding vond dat moeilijk, waardoor de cliënt steeds slimmer werd in het verstoppen van de flessen. Met het team sprak ik af dat de begeleiding niet meer boos zou worden. In plaats daarvan gingen begeleiders meedenken: ‘wat kunnen we doen aan je volle hoofd?’ Dat werkt zo goed dat de cliënt nu uit zichzelf naar de begeleiding komt als er een probleem is. Daar word ik enthousiast van!'
Afgestemd op de cliënt
Marjolein herkent dat. 'In mijn werk richt ik me vooral op het voorkomen van problemen. Neem nu een verhuizing, die is al ingrijpend genoeg, dus een zorgvuldig voortraject is belangrijk. Als een nieuwe cliënt wordt aangemeld, onderzoek ik wat hij of zij nodig heeft. Of de cliënt past op de locatie. Daarna organiseer ik een bijeenkomst om begeleiders meer informatie te geven over de cliënt en samen het verhuisproces vorm te geven. Dit helpt het team vanaf dag één bij het geven van passende begeleiding. Als ik dat zie, dan geniet ik daar echt van.'
Dit artikel verscheen onlangs in MediVacature 2023. Bekijk het hele magazine hier.